گروهدرمانی یا رواندرمانی گروهی، به معنای به کار بردن روشهای رواندرمانی بر روی یک گروه، به منظور بهرهگیری از تاثیر متقابل اعضای گروه بر همدیگر است.
گروهدرمانی ممکن است به تنهایی یا توام با رواندرمانی فردی و سایر انواع درمانهای روانپزشکی مورد استفاده قرار گیرد. گروهدرمانی، غالبا از یک نفر درمانگر و شش یا هشت نفر بیمار تشکیل میشود. بسته به تشخیص، ممکن است گروه، همگن(Homogenous) یا ناهمگن(Heterogeneous) باشد. نمونهای از گروههای همگن، شامل افرادی است که خواهان کاهش وزن یا قطع مصرف دخانیات هستند. نمونه گروههای ناهمگن، بیماران پسیکوتیک، بیماران حاد و انتحاری هستند که معمولا از گروهدرمانی نفع چندانی نمیبرند. اعضای گروه معمولا هفتهای 2-1 بار و به مدت 90 دقیقه همدیگر را ملاقات میکنند. گروهدرمانی نیز مثل رواندرمانیهای فردی بر نظریههای متعدد مبتنی است. گروهها از انواعی که بر حمایت و بالا بردن مهارتهای اجتماعی تاکید میکنند، تا آنها که بر رفع علایم خاص تاکید میکنند و آنهایی که به تعارضهای درونروانی حل نشده میپردازند، تفاوت میکنند. تمرکز ممکن است بر فردی خاص در گروه یا تعامل بین افراد گروه یا کل گروه باشد و .............